RZĄDOWY FUNDUSZ POLSKI ŁAD
PROGRAM INWESTYCJI STRATEGICZNYCH
Projekt pn. „Konserwacja i restauracja polichromii w kaplicy św. Kazimierza w kościele
pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Starym Mieście”
DOFINANSOWANIE: 1 200 000,00zł
CAŁKOWITA WARTOŚĆ INWESTYCJI: 1 224 489,00 zł
Obszar inwestycyjny: Udzielenie dotacji
Przedmiot i opis inwestycji:
Pierwotny kościół z kamienia ciosanego został zbudowany w 1119 r. przez Piotra Dunina. Świątynia powstała na przełomie XII i XIII w., rozbudowana i podwyższona w XIV w., gruntownie odnowiona w końcu w. XVIII, obecnie stanowi kaplicę wzniesionego w 1907 r. kościoła neogotyckiego. Obecny kościół jest jednonawowy. Dach dwuspadowy, pokryty dachówką. Z dawnego kościoła romańskiego
z wieżą pozostało prezbiterium i część nawy. Zachował się trójuskokowy portal romański z XIII w.
z płaskorzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego w tympanonie, maskami ludzkimi oraz głową sowy.
W murze prezbiterium znajduje się zamurowane okno ostrołukowe. Zachowane oryginalne okno romańskie. W murze prezbiterium kościoła wmurowana płyta kamienna, ozdobiona dużym krzyżem. W wieży pokrytej blachą miedzianą dwa dzwony. W wieżyczce dzwon dekoracji romańskiej. Polichromia z 1907 r., autorstwa Eligiusza Niewiadomskiego. Konsekrowany w 1909 r. przez bp. S. Zdzitowieckiego. W 1959 r.- polichromia autorstwa braci Drapiewskich w nowszej części kościoła. Ambona z 1869 r. Kamienna chrzcielnica z głowicą romańską, ozdobiona ornamentacją roślinną. Ponadto w kościele jest chrzcielnica drewniana, barokowa. W ołtarzu głównym obraz (z końca XVII w.) Matki Boskiej Pocieszenia. Kościół parafialny wpisany jest do rejestru zabytków pod nr 64 z dnia 05.02.1965 r. Polichromia w kaplicy wymaga konserwacji. Całość dekoracji posiada zniszczenia, będące skutkiem zalań wodą z nieszczelności w dachu. Zacieki, wykwity zasoleń widoczne są na sklepieniu kapicy, warstwa malarska posiada ubytki, przebarwienia. Polichromia w całej kaplicy przyszarzała, utraciła walory estetyczne. Złote ornamenty na ścianach spatynowane. Podłoże pod warstwę malarską tynk dwuwarstwowy, posiada odspojenia i pęcherze. Boazeria stiukowa, zmatowiała z rozległymi zabieleniami, odspojona od podłoża. Niezbędne prace do wykonania to: dezynfekcja i odsalanie ścian, usuwanie mechaniczne i chemiczne nalotów solnych, konsolidacja pudrującej się warstwy malarskiej, oczyszczanie mechaniczne i chemiczne zabrudzeń powierzchniowych, utrwalenie warstwy malarskiej, podklejenie odspojeń tynku, uzupełnienie ubytków warstwy zaprawy wraz z opracowaniem fakturalnym powierzchni kitów, uzupełnienie ubytków warstwy malarskiej, utrwalenie malowidła i retuszy. Stan ołtarza stiukowego: wtórna kolorystyka ołtarza oraz rzeźb, złocenia z wykorzystaniem nieszlachetnej pozłoty. Uszkodzenia mechaniczne i rozwarstwienia w strukturze stiuku. Całość zmatowiona utraciła walory estetyczne. Ołtarz zabrudzony, pokryty warstwą kurzu. Niezbędne prace do wykonania: oczyszczenie powierzchni z zabrudzeń powierzchniowych, usunięcie wtórnych warstw, podklejenie odspojeń, uzupełnienie ubytków i rekonstrukcja brakujących elementów, przywrócenie poleru płaszczyzn i elementów stiukowych, zabezpieczenie powierzchni i wykonanie złoceń.